Te veel rechteren te weinig linkerhanden

“Ik heb twee linkerhanden.” Dat hoor ik vaak. Heel eerlijk, die heb ik ook. Maar toch wil dat niet zeggen dat je niks kunt en zeker niet dat je niks kunt leren. Handig worden is zeker mogelijk. Dat is een kwestie van meekijken, meelopen, leren en doen. Da’s mooi gezegd, ik weet het. En als ik dan toch zo eerlijk ben, in die wetenschap laat ik de techniek toch over aan anderen. Ik doe andere dingen.

Wat niet wegneemt dat ik juist om die reden extra geïnteresseerd ben als ik bij bedrijven over de vloer kom die techniek met hoofdletters schrijven. De Nederlandse maakindustrie is vooraanstaand, ook mondiaal gezien. Wij zijn uitvinders, innovators, pioniers en lopen voorop als het op duurzaamheid aankomt. Dit schrijf ik met trots.

Maar onze maakindustrie heeft ook een probleem: we hebben te weinig handige mensen, van laag- tot hooggeschoold. Natuurlijk kunnen robotisering, automatisering en AI dat gat deels opvangen. Maar of dat voldoende is, durf ik te betwijfelen. De vraag is nu: zijn er inderdaad te weinig mensen of weten die mensen niet bij welke bedrijven zij voor werk moeten aankloppen?

Goede vraag. Mijn collega Dennis Captein heeft daar een duidelijke mening over en beargumenteert die in het themaverhaal dat u verderop in dit magazine aantreft. Maar eigenlijk ben ik vooral benieuwd naar wat de mensen in het maakwerkveld hiervan vinden. Hebben wij te veel linkerhanden en te weinig rechterhanden? Waarom kan onze maakindustrie te weinig mensen aan zich binden en wat zou dan wel de oplossing zijn?

Laat het mij vooral weten. Voor nu veel leesplezier gewenst.