Voordat het te laat is...

Ik was te laat met het aanleveren van deze column. Een gebrek aan tijd in combinatie met een gebrek aan inspiratie. En ineens bedacht ik me, dat is waar ik over kan schrijven: over het feit dat wij er vaak in ons vak mee geconfronteerd worden dat mensen te laat over zaken nadenken en (te) laat zaken regelen. Een paar voorbeelden:

- toen ik nog in Amsterdam werkte, werd ik met spoed naar het Anthonie van Leeuwenhoek geroepen. Een doodziek iemand, niet gehuwd, 2 kleine kinderen en helemaal niets geregeld. Ik ben diezelfde avond nog teruggegaan om alles met deze mensen in orde te maken, want naast een hoop verdriet zou de partner met een groot probleem worden opgezadeld, omdat de kinderen erfgenaam zouden zijn en zijzelf helemaal niet;

- in het begin van mijn carrière: een dag voor het huwelijk bedenkt een aanstaand bruidspaar dat het toch wel handig is om huwelijkse voorwaarden te maken, met als gevolg dat ze de volgende dag op de ochtend van hun huwelijk nog bij ons de akte kwamen tekenen. De bruid met een badjas over haar jurk, want die mocht hij nog niet zien, de krulspelden in haar haar.

- ik ben lid van de spoeddienst van onze beroepsorganisatie en ben al twee keer in het weekend gebeld met de vraag of ik iemand kon helpen die op sterven lag en nog een en ander wilde regelen. Nu waren dat opdrachten die voor mij op anderhalf uur rijden lagen, dus heb ik van alles in het werk gesteld om een notaris in de buurt te vinden die dat kon afhandelen en dat is gelukkig ook geregeld.

- iemand met de diagnose dementie die eigenlijk al niet meer kan overzien wat er in een (levens) testament zou moeten komen; we kunnen een second opinion aanvragen via een arts, maar dat kost ook weken en dan is het vaak nog slechter gesteld met diegene.

Ik ben zelf ook al jaren bezig met het herzien van mijn testament onder het mom van “oh ja, dat moet ook nog een keer”

Ik wil met deze voorbeelden niet oordelen over mensen die (te) lang hebben gewacht. Het is ook geen leuk onderwerp om over na te denken. Ik ben zelf ook al jaren bezig met het herzien van mijn testament onder het mom van “oh ja, dat moet ook nog een keer”. Dus iets met een pot en een ketel, zal ik maar zeggen.

En toch, vaak wordt een notaris als (te) duur weggezet, maar is rust voor jezelf, je naasten of nabestaanden niet veel meer waard?

Claudia Mulder is werkzaam bij Dirk Jan Blok notaris met als specialisaties ondernemingsrecht en familierecht. Zij richt zich vooral op notariële 'ontzorging' van de (MKB)ondernemer, zowel binnen het bedrijf als privé. Voor vragen, mail of bel: [email protected] of 0182 - 67 00 28.